Bye Pai

Twee  bananen en twee toast met suiker..... Ja dat is het ontbijt in het hostel. Niet erg hoor... Je kan pakken wat je wil en de sfeer is hier geweldig. Toch gaan we op pad naar de grotten.... Bij het pakken van mijn spullen voor de trip realiseerde ik me dat is eigenlijk nog veel te veel mee heb. Terwijl als ik om me heen kijk en ik vooral mezelf met de vrouwen vergelijk ik nog weinig mee heb. Maar je kan dus makkelijk door met nog veeeeel minder......  Nog even langs de 7 Eleven om wat water en wat te snacken mee te nemen want je weet het nooit onderweg. De route in je telefoon zetten op maps.me en als laatste nog even langs te benziene pomp. Een volle tank is wel zo verstandig als je op pad gaat naar de bergen.

Wat een geweldige tocht!! Prachtige natuur, een uitdagende route met veel gekronkel en geklim. Ook de wolken hingen laag dus dikke mist op en rondom het hoogste punt. Ofwel je ziet bijna niks of iemand... Krijg ik het toch voor elkaar om de twee amerikanen uit het eerste hostel in Pai tegen te komen. Over helden gesproken zij doen deze tocht gewoon op de fiets..... Hoe knap is dat! Na het hoogste punt zo op de helft van de rit begon het kei hard te regenen. Waar normaal mijn humeur volledig zou omslaan kon mijn glimlach niet van mijn gezicht. Zo alleen op een scooter in deze prachtige omgeving.... wat een vrijheid!! De regen is over het algemeen warm dus waar maak je je druk om. Misschien iets langzamer rijden, agh dan kom je later aan.....

Later kwam ik aan en wel doordat ik de verkeerde bestemming in mijn telefoon had gezet... Handig om zo'n 10 km te ver door te rijden.... Ik kon mijn scooter bijna in de grot parkeren..... Eindelijk op bestemming gekomen en wat was dat even wennen. Het terrein bestond uit allemaal kleine huisjes die er oud uit zagen.... "Moet ik hier slapen voor 2 nachten". De kamer zag er oud uit, een ventilator, de boiler wat niet aangesloten met de douche dus koud, ik sloopte de wc gelijk bij de eerste keer en als je kleding op hangt 's avonds dan is het de volgende ochtend nog niet droog...... Oh ja en slakken, hagedisjes, kakkerlakken en spinnen alles loopt rond. Drama? Nee hoor, even wennen. Op alles is een oplossing en vooral de eigenaresse maakte dat ik me toch thuis voelde. Werd gelijk begroet en mocht zoveel bananen en passievruchten eten als ik wilde. Kreeg soort cursus in het maken van gebakkebanaan. Natuurlijk niet zonder het nodige te "proeven" (opeten dus) en ook haar bramen deelde ze met liefde aan me op de laatste dag. Nog nooit een Thai gezien met zo'n enthousiasme. Wat een geweldig mens is dat.

Natuurlijk komen we er niet voor het guesthous maar voor de grotten. Dus na een vruchten ontbijt op pad om de Tham lod cave te bezoeken. Of wel de 10km terug te rijden die ik de vorige dag te veel had gereden. Van de 3 grotten was er 1 beschikbaar omdat het water te hoog staat. Ik kreeg een gids toegewezen die heeeeeeel erg spraakzaam was..... not. Dat was een beetje jammer maar de grot was nice. Zeker gaaf om met een zaklamp alles te mogen verkennen. Niet dat het wint van de grotten in Frankrijk maar het was zeker leuk om te zien. Daarna ben ik door gereden nog meer naar het noorden om een poging te wagen de Mae Lanna Cave te bezoeken. Wellicht dat ik daar naar binnen kan. De eigenaresse van mijn guesthous vertelde dat het moeilijk was een gids te vinden en raade me het eigenlijk af. Maar ja ik was al redelijk snel buiten..... Waar ik overigens weer de amerikanen tegen kwam. 

Het was weer een heerlijk tochtje en uiteindelijk naar toch wat kilometers gereden te hebben kwam ik bij de grotten. Waar gewoon voor de ingang een gids me stond op te wachten. Of hij daar nou de hele dag zit of dat er onderweg geseind is geen idee. Ook hier waren van de 3 grotten er 2 niet toegangkelijk. Maar die ene grot was geweldig. Ook weer met een zaklamp alles bekijken maar dit keer met een soort hike. De gids zei dat we 30 min zouden lopen maar het voelde veel langer. Elke keer als ik dacht dat we bij het einde waren konden we weer verder. Wat een ervaring. Zeker om de eigenaar van deze geweldige grot te mogen ontmoeten.

Eenmaal terug begon het al bijna donker te worden dus alles was perfect getimed. Wat eten geprobeerd de scoren op de nigte markt (verschillende tentjes die wat verkochten, niet zo groot). Ging wat stroef.... als of deze berg mensen touristen niks vinden of niet zo gewend..... Dus wat eet uitdagingen aan gegaan waarvan 50% succesvol..... Toch weer winst.

De volgende dag na rustig op gestaan een heerlijke tocht weer terug mogen maken naar Pai. Dit keer bijna regenloos dus heerlijk. Ook is het in Pai een aantal graden warmer wat ook niet verkeerd is. Het voelde als thuiskomen. Zeker in het hostel wat ik heerlijk vind. Wat een relaxte sfeer hangt daar. Ook heb ik daar Jonny een Canadees leren kennen. Wat een geweldige gast is dat. Heeft werkelijk schijt aan wat iedereen van hem vind, is een kunstenaar en houd van reizen. Accepteerd zoals je bent en ziet vooral het mooie in ieder mens. Menig mens kan er van leren! Ik heb dat in ieder geval gedaan.

De tweede dag terug in Pai heb ik een cooking class gedaan. Wat een super leuke ervaring. Heerlijke gerechten gemaakt en een bezoek gedaan aan de markt. Pad thai, mango sticky rice, mix vegetables, red curry and coconut soup. Het smaakt natuurlijk extra lekker omdat je het zelf gemaakt hebt.

Dag 3 werd een chil dag. Was toch best moe en wist even niet waar ik nou naar toe wilde en hoe. Dus de ochtend begon ik samen met Jonny bij een yoga les. Wat een heerlijkheid. Nu snap ik dat mensen er echt verslaafd aan kunnen raken. Wellicht ik zelf ook wel. Vervolgens gingen we met de instructice en een ander gast die leeft op die plek en ook yoga geeft ontbijten. Ik zeg dat was het beste ontbijt, inmiddels lunch tot nu toe. Gemixt fruit en iets met coconut of yogurt en muslie.... Volgens mij ook nog biologisch dus wat wil je nog meer. "Eat the thinks that gives you energie"! Uitspraak van de yoga instructrice. Zo waar.... Ik ga het proberen zo veel mogelijk te doen...... 

Vervolgens even terug naar de hostel om wat boeken te pakken zodat ik een plan kan maken om te doen. Heb veel nu wel gezien in Pai, wil eigenlijk niet weg maar het is wel goed om weg te gaan. Maar waar naartoe.....?

Chiang Rai en dan door naar het oosten? Klinkt heel leuk zeker als je hoort dat het oosten nou niet zovaak bezocht wordt. Maar toch trok het niet.... in iedergeval niet nu. Dus op het laatste moment geswitcht naar terug gaan naar Chiang Mai, Bangkok en door te gaan naar het zuiden.

Nu heb ik wel de mogelijkheid om met de scooter route 1095 te rijden met zijn 762 bochten en 123 kilometer!! Op de heenweg vonden Simon en ik het te duur (je betaald 300 bath om je scooter in Pai achter te laten). Onderweg had ik er stiekem al spijt van dat ik het niet zelf gereden heb. Dus kans nummer 2 met beide handen aangegrepen.

Ook dit keer een geweldige rit met een aantal haarspeld bochten en veel mogelijkheden om dingen te bekijken, als je optijd vertrekt. Even niet aan gedacht en op dat moment eigenlijk ook geen behoefte aan. Voelde kicke dat ik de rit gedaan heb. Maar stiekem, was de rit naar het noorden een grotere uitdaging waardoor deze een stuk minder pittig was als gedacht. Ik kon er alleen maar op lachen..... Na flink wat pijn in mijn billen beland ik in Chiang Mai...... Waar ik gelijk al op pad ging met een spontane nederlandse meid en een relaxte amerikaan die zich vooral geen amerikaan voelt. Een ijsje gegeten tegen de troost.....

Pai ik mis je nu al