opweg naar Kanchanaburi

14 oktober 2018 - Kanchanaburi, Thailand

De tweede dag in Chiang mai, rustig opgestaan en me scooter terug gebracht. Was toch nog wel een half uurtje terug lopen naar het hostel. Even chillen verhalen bijwerken ed. Einde van de middag op pad voor een date! Na was verwarring in de tijd heb ik eerst nog wat rond gehangen in een tempel. Geen straf overigens. Eindelijk heb ik haar gevonden Stephanie! De twee docenten kunnen nu een bakkie doen! Wat helemaal grappif is, is dat zij reist met de mexicaan/amerikaan die ik in Sukohthai ontmost heb. Wat is de wereld toch klein! Met zijn 3en nog een monniken dienst bijgewoond. Was erg mooi en gelukkig niet al te lang. Zodat we nog wat streatfood konden eten en zelfs nog een drankje konden doen op de rooftop van mijn hostel. Eigenlijk dus te gezellig om weg te gaan. Had zo meegegaan met ze in de auto een omweg naar Pai. Maar het zuiden lonkt ook. Dus we gaan naar Bangkok vliegen! Dan kom je daar aan om zeg 1:30 in de nacht en dan verwacht ik van zo'n grote stad dat alle metro's nog rijden. Maar helaaaaas pas weer om 5:00. Dus toch maar een taxi. Die chauffeur kon overigens echt niet rijden. Volgende x toch maar crab ookal was ik dan iets duurder uit. Maar je spaart punten dus een gemiste kans. Volgende x maar weer. W

Volgende ochtend werd ik wat raar wakker: "Terug waar het allemaal begon". Zelfde geweldige Yard hostel. Toen nog niet wetende waar ik aan toe was en nu zo'n maand later sta je er weer met veel meer innerlijke baggage! Overigens evenveel letterlijke baggage. Met de mensen hier nog naar een markt gegaan om eten te halen en van alles geproeft. Erg leuk. Maar dan een plan. Geen idee maar uitchecken of toch doorgaan. Ik was wel moe maar ik had ook niet echt een beeld van wat ik in Bangkok wilde gaan doen. Dus lastminute toch uitgecheckt en naar het miniven busstation gegaan. Opweg naar Kanchanaburi. Onderweg bedacht ik me dat de sjaal die Emily zo lief daar voor me had achtergelaten er nog steeds ligt. Echt slim. Volgende x maar! Onderweg snel nog een hostel geboekt voor een nacht en gaan.

Aangekomen in mijn hostel na 30 minuten gewandeld te hebben waarbij iedereen me aankeek alsof ik gek was, was ik wel aan eten toe. Om de hoek was een mega grote night markt waar ze niet alleen eten maar ook kleding, elektronica en zelfs donzige puppies verkochten. Erg logisch?! De sfeer was goed en meestal het eten ook. In het hostel had ik voor het eten al een Nederlandse jongen ontmoet en na het eten nog een. Niet eerder zoveel Nederlanders gezien, want er scheen er nog een te verblijven. Met zijn 4ren (+ een indiër) in het hostel een drank spelletje gedaan. Erg gezellig. Vervolgens met Bart en de indiër nog wat gaan drinken in de stad. Het was niet zo levendig... Aangezien mijn drank tax bereikt was en na wat soda ook aan het uitwerken was wilde ik wel graag slapen. Dus ben ik naar huis gelopen omdat derest nog wel ff door wilde gaan. Nu moet je weten dat het hier stikt van de straat honden. Maar dat ze zo aggresief konden zijn was voor mij nieuw. Maps.me stuurde me naar een donker steegje waar achteraf wel ruim 20 honden zaten. Helemaal tekeer gaan naar mij en zeker 2 deden moeite me aan te vallen. Waarom geen idee. Ik ben echt niet snel bang maar hiervan kreeg ik echt de rillingen. Met mezelf werend met licht en stem wist ik de steeg te overleven.

De volgende ochtend na rustig opgestaan te hebben hoorde ik dat het bij een meid uit mijn hostel mindergoed was afgelopen. Ze is gebeten door een hond en mocht gelijk naar het ziekenhuis voor rabies vactinatie. Dan wel 4x wat kwa tijd erg nauw luisterd. Heb ik mega geluk gehad.
Ik had met een plan Bart kennelijk overgehaald om langer te blijven. Dus scooter gehuurd en oppad gegaan. Eerst naar een grote boom en vervolgens naar twee tempels in de bergen. 1 daarvan was zo ontzettend groot en gaaf. In totaal heeeel wat trappen gelopen. Dus optijd je mandje in. Maar optijd slapen was niet echt gelukt met te gezellige kamer genoten... oeps.

Dus de volgende ochtend om 7uur me bed uit ging hem niet worden dus op mijn scooter zelfd de brug over de river kwai bezocht en daarna door gereden naar een grot waar ook weer de spoorlijn langs kwam. Stukje geschiedenis: De spoorrails en de daarbij horende bruggen zijn in de tweede wereld gebouwd door de gevangene, thaise mensen en de buurlanden waaronder indonesiers wat op dat moment onze kolonie was. De Japanners wilde er vaart in hebben en zeker bij de hellfire pas. De omstandigheden waren al vreselijk maar daar was het niet te doen. Sterke mannen(/vrouwen) moesten soms wel 3 maanden non stop werken. Families werden onder false voorwaarden naar het werk terrein gelokt. Zeker 90.000 mensen zijn overleden. Vanuit de grot was ik naar de hellfire pass gereden maar ik mocht er niet meer in omdat deze gesloten zou zijn. Flink balen want het is nog al een eindje... wel daardoor de trein nog zien langs rijden bij de grot&cliff.

Plan! Ik had een plan. Namelijk mijn scooter nog een dag huren en heeeeel vroeg naar de waterval rijden zodat ik daarna toch nog naar de hellfire pass kan en dus niet hoef te kiezen. Iets wat overigens afgeraden wordt om beiden op een dag te doen. Maar ik ga voor d uitdaging. Thessa een nederlands meisje die net was aangekomen had ook wel ideeën in mijn plan. Ze had nog nooit scooter gereden en wilde beiden ook erg graag zien. Dus 6u de wekker en 6:30 werd uiteindelijk 6:45 na ontbijt 7u weg. Met een flink tempo waren we toch zo 8:15 bij de waterval. Die uit 7 lagen bestaat en waar je tussendoor flink mocht hiken. We waren in ons lement!!! Doordat we voor de eerste arriverende bussen waren was het zo goed als leeg. Alleen natuur en op een gegeven moment wat apen. Ook het hiken en het uitzicht beviel ons enorm. Dan kom je aan op level 7 en dan heb je zin in een duik. Maar al snel merkte we wat geks in het water..... de vissen die er in zwemmen wilde toch wel uitproberen of we eetbaad waren. Nog getwijfeld over een gratis pedicure maar toch niet.... dus al snel uit het water. Nog even geprobeerd bij een ander level maar nee... Daar onmoete ik Swieber (dit x een aap) die mijn tas wilde stelen..... heeeel fijn. Gelukkig waren er oplettende locals waardoor we net optijd konden zeggen dat Swieber niet mocht stelen! Gelunched bij de markt net voor de ingang van de waervallen. Wat energie erin want we mogen weer een uur rijden naar de hellfire pass. Daar aankomend merkte we dat je daar een hike van 7km kon doen. Iets wat ik best had willen doen maar waar we beiden zeker nu geen energie voor hadden. Dus hebben we alleen de hoofd dingen gezien wat okkal erg indrukwekkend was.
Bijna 18u dus optijd om nog de trein langs de grot te zoen rijden. Aangezien Thessa hier niet meer naar toe terug komt is het wel zo leuk om te zien. Moe maar voldaan komen we bij het hostel aan. Wat eten, douchen en slapen! Wat een geweldige dag en wat ontzettend gaaf dat we zo vroeg waren bij de waterval! Echt een meerwaarde!

Tijd om weer dag te zeggen... voelde nu wel klaar hier. Ondanks de gezellige mensen en het leuke hostel. Ik wilde weer door. Maar eers nog even met Thessa ontbijten en nog langs de begraafplaats die bijna om de hoek was. Hoe kan je hem dan toch elke x missen. Het is bijna knap. Maar okk weer zo indrukwekkend. Zeker als je de nodige bekende namen vind.

Maar nu dan toch echt naar het zuiden😉!

Foto’s