Phnom Phen

26 november 2018 - Phnom Penh, Cambodja

Vroeg op want mijn boot vertrekt volgens de gegevens op de envelop om 8:30... eerst nog eten en mijn natte spullen van de lijn. Dit ging allemaal veel sneller dan gedacht. Gelukkig! Maar aangekomen bij de pier bleek mijn boot een uur later weg te gaan..... jippie, voor niks vroeg op gestaan. Dan maar een pannenkoek😅!

In Sihanoukville aangekomen was het zoeken naar een goedkope bus naar Phnom Phen... want dat zou hier goedkoper moeten zijn dan op het eiland. Daar begonnen ze met $12. Voor $7 dollar uiteindelijk wat gevonden. Dan moest ik een uurtje wachten. Dus kon ik nog even over het water uit kijken. Naast een oudere man was ik de enige blanke in de bus. We passeerde weer van alles. Eerst verlieten we de hoge New York achtige gebouwen in Sihankounville. Vervolgens reden we langs meer dorp achtige huisjes op palen met overal land, koeien, kippen, kinderen al dan niet naakt en niet te vergeten plastic. Tijdens de stop bood de buschauffeur me ananas aan die hij gekocht had. Met hem had ik een dolletje toen ik mijn tas inlaadde. De reis vervolgde langs armere huizen waar kleine waterpoeltjes voor de deur lagen met mega smerig water waar toch de mensen in zaten. Wat ze deden is me nog niet duidelijk. De huizen waren meestal gemaakt van hout/plastic zijlen/kleden en een golfplaat als dak. Uiteindelijk belande we in een mega file.... ja we zijn in de buur van Phnom Phen... ik moest op een gegeven moment zo erg naar de wc, dat ik wel aan de buschauffeur moest vragen om te stoppen. Geen probleem 5 min. Inderdaad wellicht zelfs eerder bereikte we een pompstation. Waarom vraag ik het ook niet eerder. Ze zijn zo vriendelijk en behulpzaam. Uitgeput met een tucktuck naar me hostel.... alles vasthouden wat ik had want de verhalen gaan hier overal de ronde in dat je tas, telefoon ed. uit de tucktuck en op straat gestolen wordt. (Ja wat doe je hier....). Veilig aangekomen in een heerlijk hostel. Waar het eten wel mega duur was. Ja na zo’n lange rit ge je er niet nog op uit.... maar het was lekker op de citroengras na (was 1/2 van het gerecht was😂).

Volgende ochtend waren en al vroeg mensen in mijn doorroom actief waardoor echt lekker uitslapen er niet in zat. Nog wat vermoeid dus lekker ochtend in me bed liggen. Toen kwam er een meisje terug die uiteindelijk zei jij bent Nederlands toch? Ze had me gehoord aan de telefoon. Michi is haar naam en we hebben zo lekker zitten kletsen dat ik geen tijd meer had om naar de oude gevangenis te gaan. Wel gingen we laat nog een soort shoppen wat niet echt meer lukte en door lopen naar de night market. Deze was vooral local als je het vergelijk met alle andere night markets. Eten was vooral bbq (veel vis) maar vooral dingen die we niet konden plaatsen. Uiteindelijk op een kraampje gestapt waar allemaal mannen zaten, waar we goed vlees zagen en iets aan groente. Met handen gebaren dat we 2x een portie wilde. We kregen een bord met gebraden varkensvlees, een kom met grijze suiker korrels, een bord met groente en ook nog een klein kommetje met wat meer dikker witte/licht bruin/grijze vloeistof met nootjes. Dan denk je en succes..... al snel kwam er de man van het tentje aan en ging voor ons met de grijze suiker korrels, suiker en limoen een saus maken. Denk dat het een peper, zout mix was met mogelijk nog wat kruiden. Daar moesten we de vlees in dopen. MEGA lekker.... dat witte vloeistof STONK.... een man naast ons die Engels kon zei iets met kaas en vis. Michi zei dat het naar iets gefermenteerd smaakte met kaas en helemaal niet naar vis. Dus ik steek er uiteindelijk mijn stokje in en stop het in mijn mond.... GATVER!!!! Die geur die aan het einde van een lange zaterdag markt in de vis hoek van de straat hangt maar dan nog een paar dagen ouder met iets van niet te plaatste kaas smaak...... dan maar snel een vieze groente in je mond die alles in je mond droog maakt..... maar wat een geweldige ervaring en wat was iedereen toch hulpvaardig vriendelijk en vooral benieuwd naar onze reacties.

Vanmorgen vroeg opgestaan om voor mij nog een fiets te huren en naar de killing field te fietsen. Eerst stoppen voor ontbijt, wat weer uren duurde omdat we zo lekker aan het kletsen waren. Een paar straten verder zagen we een bakker. Stoppen.... wat een straf een ECHT Frans bakkertje met ZOOOO veel lekkers.... niet normaal.... paar blokken verder werd er nog een ananas ingeslagen. Al iets verder op de route nog een suikerriet drankje.... dus voordat we er waren was het middag I.p.v. uurtje fietsen. En wat zagen we veel onderweg.... echt weer 100% de Cambodjanen, kinderen die gedag zeiden, vol door een markt heen waar je echt niks op de grond wilde laten vallen en straten die met kapotte bakstenen weer werden opgevuld als ze dan al werden opgevuld.... we loved it.

Killing field zelf was met een audio tour indrukwekkend. Wat een wreedheid heeft daar plaats gevonden. Toch hadden we beiden het idee dat we er niet echt een goed beeld bij konden vormen waardoor het niet helemaal binnen kwam. Wel waren we vol ongeloof. Terug fietsend ging ik nog langs de oude gevangenis waar ik nog snel naar binnen mocht want over een uur en 15 min ging hij dicht. Dus ik mocht op de audiotour eigenlijk alleen de korte versie doen. Gehaast begon ik aan mijn bezoek wat gelukkig al snel normaal werd... pffff gister avond waren we er al langs gelopen en toen voelde het al aan als heel beladen. Dat was het ook... je zag de cellen, de martel materiaal, schilderijen van hoe het er aan toe ging en foto’s. Brood mager waren ze. De Rode Khemer heeft gewoon 1/4 van de bevolking uitgemoord omdat ze slim of creatief waren, tegen zijn ideeen waren om het land naar het jaar nul te brengen. Maar mensen gingen ook gewoon dood omdat ze ziek waren, ondervoed of gewoon geen hoop meer hadden. In de gevangenis werd je tot op het bod gemarteld maar je mocht niet dood. Niet zolang jij nog niet getuigen had dat je schuldig was en ze je dus mochten executeren. Van sommige dingen kon ik gewoon geen foto maken. Het lukte me gewoon weg niet. De gevangenis is overigens een oude school, wat ook nog terug te zien was. Mocht je in de buurt zijn sla dit niet over!!!

Opgefrist in het hostel zijn Michi en ik gaan fietsen naar een plek waar je soekiejakkie kan eten (Chinees fondu) wat hier overigens weer “soep ko” heet. We hadden de avond ervoor onze komt al aangekondigd. Dus we hoefde niks te doen en een pan met deels al vlees in het kwam aan, groente, champignons, noedels en wat sausjes. Een beetje kijkend naar nog meer vlees (wat dus in de pan zat) kwam eigenlijk heel het personeel ons te hulp schieten. Zo’n 10 mensen stonden om ons heen en deden sausjes in de kommetjes, groente en vlees in de bouion, gas hoger of lager en zelfs je kommetjes met eten vullen. Zelfs de jonge die op de scooters ed. moest letten hielp mee. Dit alles en up tempo! Niet uren tafelen maar gaan.... we hebben geprobeerd nog gesprekken te voeren en zij wilde ons Khemer leren... een geweldige avond.

Die overigens nog niet afgelopen was want we zijn naar een tentje gefietst waar je kon salsa dansen. Aanvankelijk waren er niet zoveel mensen. Toch een drankje gedaan en toen het wat meer gevuld werd konden we ons ook op de dansvloer begeven. Credits voor Michi die even salsa basis geleerd heeft (ze danst namelijk een hele andere salsa style!) salsa ging over naar stappen en we lagen dus vroeg in bed😉.

Toch om 8 uur de wekker om onze fietsen terug te brengen. Gelijk een nacht bus geboekt naar het noorden Banlung! Dus dat werd een hoog nodig chil dagje! Aan het zwembad hangen! Helemaal leuk was dat op de terug weg voor ons hostel een rijdende foodcar stond met partijtjes en donuts. Een paar uitgezocht en voor de deur met de tucktuck drivers en bewater opgegeten. In het hostel mogen we namelijk niet eten. Rijdt even later er een kokos kar voorbij dus die werd door Michi ook bestel. Volla ontbijt aan de deur, voor een top prijs😉. We kwamen er achter dat het Franse bakkerijtje ook nog een winkel in de buurt had. Waar we geen zin hadden om op te staan sprongen we erna op en zijn we daar gaan lunchen🤗🥰 echt een feestje!!

Ook ons avond eten was buiten gewoon....  We waren een Engelsman tegen gekomen. Dus met zijn 3en gingen we naar een vegetarisch restaurant die volgens de Engelsman niet helemaal vegetarisch zou zijn want hij had ook vlees op de menu kaart zien staan een keer ervoor. Eenmaal binnen bij het zien van de menu kaart dacht ik eerst wat een boek werk. Wel had alles plaatjes dus dat scheelde weer. Vervolgens ging je op de Engelse omschrijving van het gerecht kijken achter de nummertjes..... sommige waren hetzelfde met een andere prijs. Anderen kwamen niet overeen met de foto. Bedoel een bord groente is echt geen muffin... zo ook stond er “bak kut noodle”. Natuurlijk kwamen we niet bij nog uitgesproken over de menu kaart.... ondanks alle verwarring besteld met een bestel formulier.... niemand kon ons uitleggen wat het nou is.... het enige dat ik kan zeggen dat de “bak kut noodles” lekker is en een vegetarische Chinese soep betreft....

2 Reacties

  1. Jolanda:
    1 december 2018
    Wat een heerlijk verhaal. En maak je prachtige spontane dingen mee. Super trots op mijn dochter. Heel veel liefs.
  2. Marina:
    3 december 2018
    Wat heerlijk dat we weer mee kunnen reizen! Je schrijft zo heerlijk, je voelt wat je ziet dat maakt het zo bijzonder. Zoals je je beweegt tussen de Cambodjanen bus in tuc tuc in op de fiets, geweldig! Wat een verschillen tussen Thailand en Combodja,wat duidelijk erg geleden heeft. Ook gaaf hoe je eet, ik zou toch 3x nadenken!!! Zoals jij het beschrijft wordt je nieuwsgierig! Maar toch wens ik Jolanda en Kees Jan veel succes!! Lieve <<zus>>ik geniet van je avontuur! Bigh Hugh Marina.