Ban Lung

Wachtend in het hostel die ook wel aanvoelt als hotel op onze pick-up. Snel nog even tandenpoetsen en ja hoor daar is onze..... uhhh, tucktuck... agh ja waarom ook niet. Naar de bushalte gebracht voor een ritje met de nacht bus. Wat een grappige uitvinding. Je hebt aan een kant één-persoons stapelbedden en aan de andere kant tweepersoons stapelbedden. Ik heb niet naar de achterkant gekeken want die van ons waren gelijk de eerste twee boven bedden achter elkaar. Voorzien van gordijntjes en een bakje waar je je spullen in kan doen. Enige nadeel: ik was net iets te lang😅...... niet snel heb ik daar last van maar nu toch wel, denk zo’n kleine 10 cm. Michi paste daarentegen precies.... maar dat gederfde de pret en de nachtrust zeker niet. Die wel wat gebroken was. Wel heel mooi de zonsopkomst gezien. Daarna weer in slaap gevallen waardoor we bij aankomst beide nog slaperig waren en daardoor de zeurende tucktuck drivers minder konden waarderen.....

Ban lung bestaat uit een paar grote hoofdstraten en verder kleine meestal onverharde wegen met huisjes of een gesthouse. Ons gesthouse werd door een Frans stel gerund. Echt super leuke mensen. Gevoel voor humor, behulpzaam, gezellig en goed in koken😋.... ook al hadden ze de meest goddelijke cheese cake ever dan niet zelf gemaakt.

Die dag even bijkomen, verhalen bijwerken, wat zwemmen (bij een andere gesthouse) en nog belangrijker de jungletocht regelen. ‘S avonds dus onze dag tas voor een paar dagen pakken en de grote backpack mochten we in de gesthouse laten.

Ontbijt werd net geserveerd en daar stonden onze motoren met drivers al klaar om ons op te halen. We mochten nog wel van ons ontbijt genieten en daarna was het achterop, nog langs de pinautomaat en naar het “hoofdkantoor”, wat gewoon een hutje/huisje is. Daar ontmoeten we onze gids Leurn. Met hem en nog een andere driver begonnen we aan onze tocht die bestond uit eerst 2 uur op de motor. Wat eerst nog een hard pad was ging toch redelijk snel over in een zandweg. Azië was verdwenen en Afrika was tevoorschijn gekomen. De bomen waren bruin van het stof, net als wij toen we aankwamen bij de veerpont. Deze veerpont bracht ons naar een dorpje waar we nog even met de motor verder moesten. Bij een huis stopte we en daar ontmoete we nog een andere gids (bleek later). Ook kregen we 2 flessen water en een hangmat mee. Leurn ging met ons mee lopen terwijl de andere gids, Mick genaamd, nog wat verder reed op de motor (=scooter). Onderweg geluncht wat bestond uit rijst, kip, omelet en een klein zakje soort atjar groente. Denk dat ik me hoge sokken te weinig gedragen heb want daar was ook al gelijk de eerste blaar op mijn hiel. Blaren pleister erop en gaan. Wat overigens de hele tocht van 3 dagen nog bleef zuren... afijn we kwamen Mick tegen die alle kook spullen bij zich had en toen gingen we echt de jungle in. Hoog tempo over paden die geen paden leken te zijn, langs prik planten, door rivieren lopen om over te steken. Natuurlijk even in zwemmen daarvoor. Om daarna de bloedzuigers weer van je voeten te trekken. In een hoog tempo, met veel hazen pauzes klimden en klauterde we naar onze overnachtingsplek. Dat was op een prachtige plek naast een waterval. Spullen gedropt en hop het water in. De mannen gingen eten voor ons maken. Kokend op een vuurtje in bamboo en een pannetje. Ongelofelijk hoe lekker en behendig zij voor ons gekookt hadden. Daarna volgde een nacht tocht. Onze natte kleding weer aan. Want ja het droogt hier niet zo goed en je hebt toch wel een schoon set kleding nodig om in te slapen. De bedoeling was dieren zien maar helaas zagen we geen fluit. Onze gids was ook wat moe van het feesten van de vorige dag en kan nou niet echt bestempeld worden als een natuur liefhebber of dierenvriend. Dus hadden we gezegd dat we de mega grote nacht vlinder gezien hadden. “Lucky you”. Ook grapte we dat we getrouwd waren en op huwelijksreis waren. Maar daar trapte ze minder makkelijk in. Weinig echte dierenvrienden zijn er in Cambodja. Niet geheel onlogisch want ze eten hier ook echt alles. Dat bleek wel toen we terug kwamen en Mick, die niet mee was, een kikker had gevangen en hem vervolgens kilde en grilde. Botjes die eten ze over het algemeen gewoon op. Met als graten en pantsers van kleine krabbetjes die daarna gevangen werden en op het vuur gelegd. Want je zo’n kikker smaakt toch naar meer. Nee ik had geen behoefte om te proeven. Michi was wat heldhaftiger en heeft wel wat geproefd. Conclusie: alles smaakt naar kip. Wel hier en daar wat taaier. Hangmatten in met klamboe er aan vast en heerlijk slapen. In het donker, want donker is hier echt donker.

‘S nachts had ik beetje last van een koude luchtstroom over mijn rug dus wat extra kleding aan gedaan. Daarna sliepen we heerlijk verder. Vroeg wakker door het licht en de geur van vuur. Al vroeg was er water gekookt vanuit de rivier zodat we weer drinkwater hadden. Lekker: uuuuuhhhh nee niet echt. Zit een mega rook smaak aan. Als of je de gril van de BBQ afspoelt in warer en dat water drink je dan. Maar het ontbijt was al bijna klaar. Heerlijk geroosterd brood, die ze overigens op een zelf gemaakt bamboo rooster gegrild hadden, met groente. Er was altijd over dus genoeg energie voor dag 2.

Deze week niet veel af van het lopen op dag 1. Wel met een wat rustiger tempo en wat minder bloedzuigers. Maar nog steeds veel zwemmen, door rivieren lopen en ons door de planten heen banen om bij het huis van Mick aan te komen. Daar hadden we een home stay. Varkens, kippen, honden en katten het liep overal. Ook was het een groot gezin. Hij was 1 van 9. Zus had al weer een kind dus het kleine neefje hobbelde ook rond. Meestal half naakt zoals de meeste kinderen. Voordat we gingen eten nog naar een uitkijkpunt gewandeld en gezwommen in het water. Een stel uit Israël bleef ook overnachten. We sliepen in kleine hutjes op palen. Met een 2p bedje gemaakt van piepschuim blokken in hoezen met een klamboe er omheen. Hoe romantisch.... ‘s avonds na het eten was het feest. Dat betekend zitten en jarwijn drinken. In een soort grote pot zit soort graan van rijst en water met twee lange rietjes van bamboo. Vast nog meer ingrediënten overigens. De gids van de andere groep wilde een drank spel doen. Drinken en terwijl je dronk werd er een kopje water in gegoten. Je was pas klaar als het kopje water op was. Eerst een kopje water met 2p. Vervolgens 1 per persoon. Ondertussen vertelde hij verhalen. Verhalen die geen clou hadden. Desondanks moesten we mega hard lachen om zijn slechte verhalen. Die er naarmate de avond vorderde niet beter op werden. Het was een pracht avond.

Vroeg werden we weer wakker. Heerlijk ontbijten en klaarmaken voor geen wandeltocht maar een boottocht. Raften op een bamboo boot.... maar echt raften kon je het niet noemen. Niet heel erg. We hebben genieten van buffels, vogels, locals en de heerlijke zon. We kwamen onderweg een man tegen die een slag had gevangen en aan het villen was. Leurn bietste even een nier waar hij antigif van kan maken. Zo liepen we nog terug het dorp in, lunchen en op de motoren de lange weg terug naar Ban Lung.

Moe, voldaan maar ook lichtelijk gedesoriënteerd kwamen we aan. Wat kan je dan genieten van een powernap, een warme douche, schone kleding, een kipburger en een cheesecake als toetje!!!!!

Alsof we nog niet genoeg gedaan hadden, zijn we de volgende ochtend naar een olifanten opvang gegaan. 4 olifanten zijn door een ander westers (ik dacht Frans) stel gekocht. Het stel heeft al vele hotels en andere buisnessen in Cambodja. Tot ze hoorde dat er een mannetjes olifant geslacht zou worden hebben ze hem opgekocht en hem laten verzorgen. Mannetjes olifanten zijn veel minder geliefd omdat als ze zin hebben gevaarlijk zijn. Dus in menig olifanten opvang zijn er alleen maar dames. We liepen een stukje met de olifant mee, gaven hem later een bad en gaven de enige dame wat bananen. Ja er werd op olifanten gereden door de eigenaren, ja ze zaten aan de ketting, ja je zag puntige voorwerpen bij de opvangers en ja ze laten ook soms toeristen op de olifanten rijden. Ze legde uit dat een olifanten huid 6 cm dik is. De puntige voorwerpen werden begeleidend gebruikt om ze de juiste route te laten lopen en aan de oren gehangen al teken van contact. Hun voeten gebruiken ze om ze (aan) te sturen. Net als paardrijden. Verder zijn zoals ik al benoem de mannetjes olifanten gevaarlijk als ze hitsig zijn. Daarnaast zijn ze mensen gewend vanuit het de wereld waar ze zijn uitgehaald. Dus zullen ze altijd mensen opzoeken. Aangezien olifanten van nature veel lopen zullen ze naar plantages en boeren gaan. Maken ze dingen stuk en worden ze geslacht. Verder worden olifanten door Aziaten gebruikt zoals wij westerlingen paarden gebruikte in eerste instantie, als werk materiaal. Daarnaast kost een olifant onderhouden enz. gewoon veel geld. Wil je veel olifanten redden ben je bijna genoodzaakt om iets met toeristen te doen. Hoe anders.... en denk zelf na, gaat het in deze maatschappij nog lukken olifanten echt in het wild te plaatsten? Nee in wel in goed beveiligde parken. Maar dat kost ook veel geld. Daarnaast zijn er nog steeds veel stropers actief.... dus zeg jij het maar.... wat is het beste voor de OLIFANT als je je eigen gevoel opzij zet🧐🤔

Vervolgens hebben we nog gezwommen bij een prachtige waterval die ernaast ligt!

De weg naar en van de olifanten opvang was trouwens erg spectaculair! Ik kreeg een Vietnamese schakel motor die erg gammel was. Je kon niet zien in welke versnelling hij zat en naar zijn vrij was erg zoeken. We begonnen op een hard pad wat zoals de meeste al snel overging in een soort harde stenen zandweg. Stof overal en laat ik dan net bedenken dat ik mijn zonnebril vergeten was, die dus gewoon in me tas zat. Maar Michi was mee, achterop en ik mocht haar zonnebril lenen. Er was een stuk in de weg waar de motor echt geen zin in had, stijl omhoog of naar beneden met filiale kraters in de weg. Omhoog sloeg hij gewoon af en natuurlijk krijg je hem niet meer aan de praat. Dus duwen.... denk dat menig Cambodjaan onderweg zich heeft kunnen vermaken. Aan het einde van de rit was ik aan de motor gewend..... maar inmiddels was het tijd om te chillen en ons voor te bereiden op Laos!!!!! Weg uit de jungle en naar de eilanden!!!! Naja geen witte stranden enz. maar een druiven rivier..... we gaan het zien! Ik ben benieuwd!